پای‌کوبی و برخورد در پیاده‌راه زیبای رشت؛ «همکاری شهروندان» یا «دخالت لباس شخصی‌ها»؟
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۸۵۸۵۲
آفتاب‌‌نیوز :
مهرداد خدیر درباره حوادث دیروز رشت در سایت عصرایران نوشت: توضیحات فرمانده نیروی انتظامی رشت در تکذیب ادعای کشته شدن یک دختر جوان در رقص و پای‌کوبی شامگاه پنج‌شنبه ۱۹ بهمن در پیاده‌راه زیبای رشت* قابل تقدیر و امیدوار‌کننده است، چون این خبر موجب نگرانی همراه با خشم و انزجار شده بود و می‌توانست سوژه‌ای به دست رسانه‌های فارسی زبان فرامرزی بدهد هر چند پیام‌رسان‌ها فیلتر شده‌اند، اما به خاطر آن که میلیون‌ها ایرانی کاربر آن‌ها هستند به سرعت پخش شد و خواب از چشم خیلی‌ها ربود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فرمانده محترم پلیس این‌گونه توضیح داده است: «حوالی ساعت ۷ شب، عده‌ای با پخش آهنگ و تشویق مردم برای رقص و پای‌کوبی در خیابان علم‌الهدای رشت با بر هم زدن نظم عمومی محل شدند و با هدایت عوامل بسیج و همکاری شهروندان، جمعیت، متفرق شد. اما در ازدحام تجمع پیاده‌راه فرهنگی رشت، دختری حدود ۲۰ ساله از ناحیه سر دچار آسیب می‌شود که بلافاصله عوامل اورژانس او را برای مداوا به بیمارستان منتقل می‌کنند. نظر پزشک معالج و گفت‌و‌گوی این دختر جوان با کادر درمان و دوستان دانشگاهی در بیمارستان از خوب بودن وضع عمومی وی حکایت دارد.»
جا دارد از فرمانده محترم ضمن سپاس مجدد پرسیده شود:
۱. منظور ایشان از «همکاری شهروندان» آیا همان «دخالت لباس شخصی‌ها» ست؟ چون در خبرها آمده بود که جماعتی داشتند می‌زدند و می‌رقصیدند و عده‌ای آمدند و آن‌ها را زدند تا پراکنده کنند. این گزاره درست است یا نه؟
۲. آقای فرمانده پلیس اتهام جوانان شادی‌کننده و رقصنده را «بر هم زدن نظم عمومی» اعلام کرده اند. اگر واقعا «نظم عمومی» را بر هم زده بودند چطور همین «عموم» استقبال کرده بودند؟ مگر آن که دو جور «عموم» داشته باشیم: یک «عمومِ غیر خودی» و یک «عموم خودی» و عموم غیر‌خودی، نظم عموم خودی را بر هم زده باشند.
۳. چنان که از نام «نیروی انتظامی» برمی‌آید وظیفۀ مصرح آن برقراری «نظم» است و کلمۀ «انتظامی» را هم از «نظم» گرفته‌اند. چرا نیروی انتظامی دخالت نکرده و دیگران «هدایت» کرده اند؟ از کی به دخالت می‌گویند هدایت؟ آیا هدایت قبلی کافی نبود؟
اگر نظم را مختل کرده‌اند پلیس باید دخالت می‌کرد نه آن که دیگران هدایت کنند. ضمن آن که پلیس آموزش دیده و در حال خدمت است و کار خود را بلد است و بسیج هم سلسله مراتب و هویت تعریف شده دارد. سؤال مشخص این که اگر از آن لباس شخصی‌ها یکی زده بود و دختر مردم را هل داده بود و سر او به جدول کنار خیابان خورده بود چه کسی جواب‌گو بود؟ چرا به جای تقبیح دخالت لباس شخصی‌ها که اسباب دردسر خود پلیس هم می‌شود از همکاری شهروندان سخن می‌گویند؟ نکند عده‌ای شهروندند و گروهی شهروندتر؟ (به تعبیر جرج اورول در مزرعۀ حیوانات، همه با هم برابرند، ولی عده‌ای برابرترند).
۴. البته از تهران نمی‌توان قضاوت کرد چه اتفاقی رخ داده و جنگ جاری هم جنگ روایت‌هاست و یک طرف سیمای جمهوری اسلامی است (متمایل به جبهۀ پایداری) و سوی دیگر تلویزیون سیما ثابت، اما به همین سخنان فرمانده محترم پلیس استناد می‌کنم که در آن نه از شعار سخن گفته شده و نه تخریب اموال عمومی نه آتش‌زدن بانک، نه عمامه برداشتن، نه توهین به مقدسات. فقط گفته‌اند رقص و پای‌کوبی. آیا رقص و پای‌کوبی اختلال در نظم عمومی است؟ اگر آری، چنانچه تیم ایران چند روز دیگر در جام جهانی آمریکا یا انگلستان را ببرد یا مثلا نتایجی کسب کند که برای اولین بار به مرحلۀ بعد صعود کند و ملت شادی کنند باز هم می‌ریزند و کتک می‌زنند به جرم پای کوبی یا در آن فقره مُجاز است؟
۵. ۲۰ سال پیش وقتی صدام حسین با حملۀ برق‌آسای آمریکا سقوط کرد و سرانجام ما هم از شر او -که بعد از ۸ سال جنگ هم خلاص نشده بودیم- خلاص شدیم، در نشریه تیتر زدم: «سقوط صدام، شادی کنیم یا نه؟!».
چون از یک طرف، جمهوری اسلامی دخالت آمریکا و جنگ را محکوم می‌کرد و از سوی دیگر صدام دشمن شناخته شدۀ ایران بود. درواقع وضعیت پارادوکسیکال و تناقض‌مندی ایجاد شده بود. در آن ۱۸ شب نوروز ۱۳۸۲ هر شب تلویزیون یک کارشناس غالبا گمنام یا تازه مکشوف را می‌آورد تا جنگ و در واقع حضور آمریکا در منطقه را محکوم کند و از سوی دیگر به خاطر حملات آمریکا و بریتانیا طی تنها ۱۸ روز مهم‌ترین دشمن جمهوری اسلامی و مردم ایران ساقط و زمینه برای به قدرت رسیدن شیعیان و کرد‌ها فراهم شده بود. قبل از جنگ هم سید محمد باقر حکیم در برنامۀ گفت وگوی خبری صراحتا از انتظار برای حملۀ آمریکا و ساقط شدن صدام سخن گفته بود و اندک زمانی بعد هم خود را به بغداد رساند هر چند نگذاشتند شهد آن را بچشد و ترور شد.
از همه بامزه‌تر، اما راه‌پیمایی بعد از سومین نماز جمعه فروردین ۸۲ در تهران بود که در میدان فلسطین جمع شدند و در محکومیت حملۀ آمریکا به عراق شعار می‌دادند، ولی در پایانِ تکبیر می‌گفتند: "مرگ بر صدام یزید کافر" در حالی که اتفاقا آمریکا همین "صدام یزید کافر" را ساقط کرده بود و چند بعد هم بالای دار بُرد!
حالا قصۀ ۱۹ سال قبل چه ربطی به داستان دیشب رشت دارد؟ این است که اگر ملت و ورزشکاران شادی نکنند تلویزیون تصاویر را قطع می‌کند و محمد رضا احمدی و محمد حسین میاقی ناچارند سراغ هفت هشتاد بروند و حاجی فتح‌الله زاده هم بعد از قهرمانی استقلال در سوپرجام توجیه ببافد و اگر هم جوانان در رشت شادی کنند نظم عمومی را بر هم زده‌اند و گروهی ناچار از «هدایت» و عده‌ای هم «همکاری شهروندانه» می‌شوند. ربط آن پس این است: شادی کنند یا نه؟ یا سبک شادی را هم باید تعریف کنید؟ (البته وزیر ارشاد اعلام کرده قرار است به بهانۀ جام جهانی قرارگاه نشاط ایجاد شود. هم یاد اظهارات مرحوم آیت‌الله صانعی می‌افتم که گفته بود "جوانان باید غسل نشاط کنند" و وزارت ارشاد دورۀ اصلاحات هم از مطبوعات انتقاد کرد که چرا آن را تیتر کرده اند و هم جای تعجب است که چرا مقام فرهنگی از ادبیات سرهنگی استفاده کرده ضمن این که قاعدتا در زمره وظایف وزارت ورزش و جوانان و حسب نگاه اجتماعی، وزارت کشور است؟ درست است که وزیر کشور به صفت شخصی نظامی - امنیتی است، اما وزارت کشور با جامعه و اجتماع سر و کار دارد و برای نشاط نیازی به قرارگاه نیست. پس وزارت ورزش و جوانان چه می‌کند؟ البته آقای یامین‌پور که در دولت شایسته‌گرای آقای رییسی متولی معاونت امور جوانان در وزارت ورزش و جوانان شده -و جای آدمی با عمق اطلاعات و نگاه و ارتباطات دکتر گلزاری - نشسته به تازگی گفته نوبت مشت محکم به امریکاست و اروپا هم باید منتظر زمستان سخت باشد و قاعدتا کاری به امور پیش و افتاده‌ای مثل نشاط جوانان ندارد و دارد برای زمستان سخت وسرد و بی گاز اروپا برنامه‌ریزی یا روزشماری می‌کند بلکه از آجیل مشکل‌گشای شب یلدا یک زمستان سخت اروپا دربیاید).
۶. برنتافتن شادی در فضای عمومی دو سبب دارد. یکی این که در نگاه رسمی فضای عمومی یا خیابان عین ادارات و پادگان‌ها و مدارس تحت سیطره تصور می‌شود حال آن که سه ساحت داریم " خانه، خیابان و اداره" و فضای عمومی اگرچه مثل خانه نیست ولو مثل اداره و پادگان هم نباید باشد. دوم اینکه انگار با اصل شادی مشکل دارند هر چند انکار نمی‌توان کرد احکام شریعت هم در این زمینه دست آنان را به رسمیت نمی‌شناسد، ولی بهرۀ بانکی هم به رسمیت شناخته نمی‌شود و بانک‌ها بهره می‌دهند و می‌گیرند. فوتبال هم مصداق لهو و لعب بود و تلویزیون پخش می‌کند. چرا راه دور برویم: کی باور می‌کرد اصول‌گرایان بد حجابی در دورۀ اصلاحات را ذنب لایغفر بدانند و در دورۀ خودشان بی‌حجابی را ببینند؟
۷. در شبکۀ سۀ تحت مدیریت جناب علی فروغی بین دو نیمۀ فوتبال دوستانۀ ایران و نیکاراگوآ از فرصت استفاده کردند و تا توانستند تبلیغ ایدیولوژیک انجام دادند. از جمله این که در مقابل یا به تقلید وارونۀ شعار «زن، زندگی، آزادی» شعار‌هایی ساختند و نمایش دادند مثل "زن، عفت، افتخار" یا "مرد، عزت، اقتدار" و مثل اینها.
اما آیا واقعا درک «زندگی» این قدر دشوار است که آن را مقابل «عفت» قرار می‌دهید؟
جان کلام این نوشته، اما این است: در داستان رشت، لباس‌شخصی‌ها دخالت کردند یا نه؟ اگر آری، چرا فرمانده نیروی انتظامی از آنان با عناوین دیگر یاد می‌کند و اگر نه پس آن جماعت موتورسوار بدون لباس پلیس کی بودند؟
اگر خدای‌ناکرده اتفاقی برای آن دختر افتاده بود کی جواب می‌داد؟ نیاز به ضرب و شتم مستقیم نیست. جایی که جمعیت باشد یک عامل خارجی که نظم عادی را بر هم زند می‌تواند به فاجعه بینجامد. کما این که در سئول (کره جنوبی) و همین تازگی به خاطر هجوم انبوه جمعیت در جشن هالووین ۱۵۰ نفر زیر دست و پا له شدند. اگر برقراری نظم کار پلیس است نیاز به هدایت و همکاری شهروندان (لباس‌شخصی‌ها) نیست و اگر پلیس دخالت نداشته چرا از اعتبار خود را برای توجیه آن «هدایت» هزینه می‌کنند؟
*پیاده‌راه زیبای رشت که میدان شهرداری را به سبزه میدان متصل می‌کند و قدیمی‌های رشت از آن به عنوان "شانزه‌لیزه" رشت یاد می‌کردند و اکنون به عنوان خیابان علم‌الهدی شناخته می‌شود/ عکس برای معرفی مکان است و ربطی به تجمع شامگاه ۱۹ آبان ندارد
منبع: آفتاب
کلیدواژه: اعتراضات رشت بسیج پلیس همکاری شهروندان نیروی انتظامی رقص و پای کوبی لباس شخصی ها شادی کنند پیاده راه نظم عمومی نظم عموم عده ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۸۵۸۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیپلمات ایرانی: جنبش دانشجویی در خط مقدم اعتراض به حامیان نسل‌کشی در غزه است
کاردار ایران در لندن در پیامی اعلام کرد که جنبش دانشجویی در خط مقدم اعتراض‌ها به حامیان نسل کشی در غزه در غرب است.
به گزارش ایسنا، «سید مهدی حسینی متین» در پیامی در حساب شخصی خود در شبکه مجازی ایکس نوشت: دانشگاه یورک اعلام کرده است که دیگر در شرکت‌هایی که عمدتا سلاح‌ها و محصولات یا خدمات نظامی مرتبط می‌سازند یا می‌فروشند، سرمایه گذاری نمی‌کند.
وی این اقدام دانشگاه یورک متاثر از تحولات و اعتراض‌های دانشجویی در سراسر دنیا دانست و گفت: جنبش دانشجویی امروز در خط مقدم اعتراض‌ها به حامیان نسل‌کشی در غزه در غرب است.
شایان ذکر است، این تصمیم به دنبال درخواست اعضای جامعه یورک براق قطع این روابط سرمایه گذاری و تجدید تعهدات دانشگاه در قبلا ماموریت‌های خود در راستای منافع عمومی است.
اعتراضات دانشجویی علیه جنگ اسرائیل در غزه در سراسر آمریکا ادامه دارد و در جریان دخالت پلیس، ۵۵۰ نفر نیز بازداشت شده‌اند. این اعتراضات به دانشگاه‌ها در کشورهای دیگر از جمله دانشگاه‌های اروپایی نیز کشیده شده است. بر اساس آمار ارائه شده توسط ان. بی. سی، دانشجویان دست کم ۴۰ دانشگاه و کالج آمریکایی و کانادایی برای همبستگی با غزه چادر تحصن برپا کرده‌اند و این تحصن‌ها با وجود هشدار و دخالت پلیس همچنان ادامه دارد.
دانشجویان از دانشگاه‌ها می‌خواهند تا روابط خود را با شرکت‌هایی که به جنگ رژیم صهیونیستی در غزه کمک می‌کنند، قطع کنند.
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد